ORMANLARDAN HEMEN ÖNCEKİ GECE


Milena, Franz Kafka için "Bizim korunabileceğimiz şeyler onda olmadığından hırpalanıyor böylesine. Giyinik insanların arasında çırılçıplak dolaşan biridir o." diyor. “Ormanlardan Hemen Önceki Gece” oyununun karakteri de işte böyle biri; giyinik insanların arasında çıplak dolaşan, yaşamın yabancısı biri. Bırakın hayata tutunma çabasını, sığınacak bir odası olsa, onu anlayacak aynı dili konuşacak bir "arkadaş" bulsa yeter.


Duyarlı, naif Fransız yazar Bernand Marie Koltes’in 1977’de yazdığı Biriken tarafından sahnelenen metni, Rıza Kocaoğlu'nun muhteşem oyunculuğuyla gördüğü ilgi üzerine bu yıl da sahnelenmeye devam ediyor. Koltes’in yazdıkları trajik ve umutsuz tiyatro olarak algılansa da her şeye karşın, kardeşlik ve sevgi dolu bir insanlık ütopyasıyla umudunu yitirmediğini görmek mümkün.
Tek perdede yaklaşık 80 dakika süren oyunda metnin ve oyuncunun organik bütünlüğü takdire şayan. Rıza Kocaoğlu, karakterinin iç sarsıntılarını muazzam bir oyunculukla sahneye taşıyor. Oyun boyunca acaba bu adam, esenliğe kavuşacak mı, yoksa iniş çıkışlı hayatta -tıpkı sahne tasarımında olduğu gibi- hırpalanıp duracak mı dedirtiyor seyircisine.
Oyunculuğuyla Tiyatro Eleştirmenler Birliğince ve Sadri Alışık Tiyatro Ödülleri Jürisince yılın en iyi erkek oyuncusu ödülünü -Turgut Uyar’dan alıntı yaparak- alan Rıza Kocaoğlu, oyunla ilgili şöyle diyor:
“Bu oyun benim için kendime meydan okuma olarak başlayan bir süreç. Metnin içine girdiğimde her kelimesine inandığım benim de haykırmak istediğim bir çığlık var hissediyorum. Sonra da ben bu çığlığa sahip çıkmalıyım diyorum. Hepimiz kayboluşun sırındayız, o karanlık tarafa düşmemiz an meselesi. Hayat, sistem hepimizi oraya hızla çekebilir. Ama tutunmak lazım, daha çok vicdan demek lazım. Benim kişisel tutunuşum da şiirle, hikâyelerle, tiyatroyla mümkün oluyor. Kelimelere tutunuyorum.”
İkiyüzlü sisteme karşı sıkabileceği yumruklarından başka bir şeyi olmayan bu adamın soluksuz serüvenine tanık olmak için “Ormanlardan Hemen Önceki Gece” yi izleyin.